Daha dün annem ilkokula giderken önlüğümün düğmelerini ilikleyip " Kimseyle kavga etme emi oğlum" diyordu şimdi üniversitede kariyer peşindeyim. Zaman gerçekten akıp gidiyor ya... Küçükken liseye giden abla-abiler gözüme dev gibi görünürlerdi. Vay be liseye gidiyorlar derdim :) Oysaki lise o kadar büyütülecek bir şey değilmiş . Peki bunu ne zaman anladım üniversiteye geçtiğimde ...
Geçmeden önce kazanılması çok zor gelen, gidenlere helal olsun dediğim o "üniversite" de küçüldü artık gözümde . neden? Çünkü artık üniversitedeyiz. Kim bilir burdan mezun olunca üniversite okumak veya ne bilim üniversite öğrencisi olup eve çıkma gibi şeyler çok basit ucuz gelecek...
Ama bir gerçek her zaman geçerli olacak ki zaman akıp geçiyor ve biz buna ne dur diyebiliriz ne de durakla. Daha dün çocuktum ama 6-7 yıl sonra ben çocuk sahibi olabileceğim(inşaallah). Liseye ilk geçtiğimde bitmez bu 4 yıl diyordum. 2 sınıf üst devrem Hikmet abi " Gözünü açıp kapatınca bir bakmışsın lise sondasın üniversite sınavlarına hazırlanıyorsun" demişti de inanmamıştım. Meğer ne doğruymuş.
Şimdi üniversiteye geçtim ve daha önümde 3 yıl var.. Ama akıllandım artık, 3 yıl ne ki gelip geçer diyorum :)
Küçükken büyük olmayı isterdim, büyüdüm küçük olmayı özlüyorum... Belki yıllar sonra bunu okuduğumda bu yaşları özlemiş olacağım kim bilir...
Esen kalın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder