Küçükken çok bazen derdim. Çıksam gitsem şu evden böyle tarlalardan koşarak ilerlesem tepeleri aşsam(dağları göze alamıyordum) kaybolsam herkes beni arasa. Belki yeni bir hayata başlarım belki de o sezercik gibi birden ünlü birisi olurdum.
Bunları şaka maka değil bayağı ciddi düşünüyordum hatta bir kere yapmaya kalkıştım acıkınca eve geri dönmüştüm :)) ... Büyüyünce farkına vardım ki o sezercik filmleri aslında çocuk psikolojisini bozuyormuş.. En azından benimkini bozmuştu :D
Büyüdükçe azaldı bu bazen demeler. İnsanın en çılgın çağları aslında çocuklukta kimse farkında değil :) Şimdi bazen desem ne olacak sanki :)
Sizin de bazen dediğiniz olmuştur. İşte hayat o bazenleri gerçekleştirdiğiniz zaman tek düzelikten çıkar oluyor... Yoksa hayat.. bildiğiniz hayattır..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder